In dit vak onderzoeken we de spanningen tussen en de perspectieven van levensbeschouwingen (voornamelijk humanisme, christendom en islam) in de seculiere tijd. We verdiepen het denken over levensbeschouwing en religie vanuit antropologische, godsdienstige en sociologische perspectieven. Daarbij werken we aan de hand van Nederlandse en internationale casussen die relevant zijn in het kader van geestelijke verzorging . Een aantal kernbegrippen staan centraal in dit vak: ‘secularisatie’, ‘religie in de publieke sfeer’,‘interculturaliteit’ en ‘interlevensbeschouwelijke dialoog’. Deze begrippen worden geïnterpreteerd en toegepast op Nederlandse en internationale casussen uit de geestelijke verzorging.
Naast de inhoudelijke verdieping wordt er aandacht besteed aan praktijksituaties: studenten leren interlevensbeschouwelijke en interculturele gespreksvaardigheden en hun toepassing binnen de geestelijke verzorging. Na afloop van de module zijn studenten in staat tot adequate communicatie en reflectie in de interlevensbeschouwelijke context van geestelijke verzorging .
Na afloop van deelname aan M1-HUM3 (Levensbeschouwing en religie in de seculiere tijd) volgens de eisen:
1. Theorieën over interlevensbeschouwelijke en interculturele dialoog interpreteren, kritisch analyseren en plaatsen in de praktijk van geestelijk verzorging (eindtermen, 1b, 3b).
2. Door middel van gespreksvaardigheden de verworven kennis en inzichten over interlevensbeschouwelijke en interculturele dialoog toepassen op de praktijk van geestelijk verzorging (eindtermen 2a).
3. De interlevensbeschouwelijke en interculturele dialoog vanuit verschillende kanten belichten en kritisch reflecteren op je houding t.o.v. de ander (eindtermen 3a).
4. Je eigen visie op levensbeschouwelijke en interculturele thema’s beargumenteren op wetenschappelijk verantwoorde wijze en hierin een positie te durven nemen (eindtermen, 5a).
Geen
Levensbeschouwelijke, arbeidsmarktgerichte en academische vorming
Dit vak draagt met name bij aan de levensbeschouwelijke en academische vorming van studenten.
1. Academische vorming: met name het formuleren van academische vraagstellingen, daarnaast: academische kennis opdoen, academisch redeneren.
2. Levensbeschouwelijke vorming: studenten leren op het gebied van levensbeschouwelijke vorming spanningen en perspectieven van levensbeschouwingen binnen en buiten Nederland beter te begrijpen en analyseren. Zij leren gespreksvaardigheden toe te passen met betrekking tot interculturaliteit en interlevensbeschouwelijke dialoog.
Persoonsvorming:
Kritisch-reflectief, dialogisch en existentieel (en integratief)
Het schrijven van een verslag over wat de eigen levensbeschouwing en het eigen moreel kader. In de tentamenvragen van dit vak wordt altijd gevraagd hoe de student zichzelf positioneert tot de inhoudelijk behandelde thema’ s en opgedane vaardigheden binnen de practica.
Met persoonsvorming bedoelen we dus de reflectie op de behandelde thema’s op drie niveaus:
Microniveau: het dragen bij aan het ontwikkelen van een open levensovertuiging en een doorleefd normatief kader.
Mesoniveau: een kritische en reflectieve houding t.o.v. de maatschappelijke ontwikkelingen.
Macroniveau: het ontwikkelen van een reflectieve en kritische houding t.o.v. de internationale debatten over secularisme, interlevensbeschouwelijke en interculturele dialoog, en de spanningen tussen levensbeschouwingen en religie.
Academische vorming:
Academisch schrijven, analytische vaardigheden, kennis van onderzoeksmethodiek/filosofie. Het vak bouwt daarmee voort op de eerdere vakken in master 1, met name Wetenschapsfilosofie en Ethiek en beleid voor een humane en zorgzame samenleving. Het vak sluit tevens aan op de onderwijsonderdelen Future challenges to humanity and humanism; en Natuur en mens. Het gaat daarin een stap verder met het interlevensbeschouwelijke perspectief. De nadruk ligt op academisch redeneren en multidisciplinaire theorieën over de spanningen tussen en de perspectieven van levensbeschouwingen.
Beroepsvorming:
Het vak draagt bij aan diverse competenties voor geestelijke verzorging, maar vooral de diversiteitscompentie en dialogische competentie.
Studenten leren gespreksvaardigheden aan en passen deze toe op interlevensbeschouwelijke dialoog en interculturaliteit . Er wordt aandacht besteedt aan interlevensbeschouwelijke dialoog ook door islamitische stemmen toe te voegen en opdrachten te geven om in gesprek te gaan met verschillende denominaties. Het vak bouwt daarmee voort op de vakken Begeleiding bij zingeving op humanistische grondslag; en Zingeving en gezondheid.
Koppeling GV
Vragen rondom levensbeschouwelijke opvattingen van studenten en hun omgeving binnen werkvelden van GV.
In dit vak wordt interlevensbeschouwelijke en interculturele dialoog gebruikt als framework voor de praktijken in GV. De ervaringen in de dialoog worden vanuit interdisciplinaire en transdisciplinaire perspectieven bekeken en geïnterpreteerd.
Werkvormen
Literatuurstudie, hoorcollege, responsie en gespreksvaardigheden aan de hand van praktijksituaties. Het uitgangspunt in dit onderdeel is een koppeling van
kennisoverdracht en toepassingen aan de hand van ervarend leren.
Relatie theorie-praktijk
Door middel van gespreksvaardigheden leren studenten te reflecteren op theoretische inzichten, levensbeschouwelijke noties en ethische uitgangspunten die gericht zijn op discussies aangaande interculturaliteit, religieuze diversiteit, het privatiseren van religie, secularisatie, en dialoog.
Er wordt een belangrijk deel besteed aan gespreks- en reflectievaardigheden zodat studenten door middel van het oefenen aan een interlevensbeschouwelijke of interculturele dialoog, kunnen bijdragen aan praktijkrelaties op het terrein van wetenschappelijk onderzoek, levensbeschouwingen en aanbevelingen.
Relatie onderwijs-onderzoek
Dit vak verbindt zich met onderzoek van de UvH dat zich richt op verhoudingen tussen educatie en praktijken ten aanzien van interculturele en interlevensbeschouwelijke dialoog.
Mogelijkheid tot specialisatie
Dit vak biedt geen mogelijkheid tot specialisatie.